همزمان با سومین روز از شهادت امام حسین (ع) مردم ولایتمدار و عزادار روستای فدافن شهرستان کاشمر در استان خراسان رضوی مسافت ۷ کیلومتر از روستای فدافن تا آستان مقدس امامزاده سید حمزه (ع) را با پای پیاده در قالب دسته‌های سینه زنی طی کردند.

نخل، نشانی از تابوت امام حسین (ع) است، تابوتی که از حجم یک تابوت بیشتر است و عظمت و شکوه و جلوه خاصی دارد. این نخل که با عکس امام و آینه و پارچه‌های رنگارنگ و کتیبه‌ها دور تا دور که با نام ائمه تزئین شده نشان از ادای احترام مردم این روستا به سرور و سالار شهیدان امام حسین (ع) است.

در قسمت جلوی این نخل اسبی سفید و خون‌آلود به همراه رکابدار قرار می‌گیرد، این اسب اشاره به ذوالجناح امام حسین (ع) دارد که البته رکابدار هم این سمت را از پدر خود به ارث برده است. در خصوص اسب سفیدی که در جلوی نخل حرکت می‌کند، گفته می‌شود در روستا اسب‌های سفید زیادی قرار دارند، اما اسبی به عنوان ذوالجناح قوی‌ترین اسب روستا است که انتخاب می‌شود.

وقتی نخل برداشته می‌شود، افرادی در دور آن زنجیر زنان فریاد ” حسین، حسین” سر می‌دهند و بر سر و سینه می‌زنند که “حسین شهید شد”، این نوحه‌ها را آن‌قدر می‌گویند تا دسته بنی‌اسد بیاید و اجساد شهدا را جمع‌آوری کند.
در جلوی نخل چند نفر هستند که کارشان بیل زدن است تا اگر آب، خار و یا سنگی در مسیر بود برای سهولت حرکت جمعیت آن را هموار کنند.
این افراد هنگام بیل زدن “علی علی” و “حیدر حیدر” می‌کنند تا نخل به مقصد برسد و وقتی نخل به مقصد رسید نخل را می‌چرخانند، چون معتقدند، روح امام حسین (ع) می‌خواهد به آسمان برود. در این هنگام پس از گذاشتن نخل بر روی زمین کسی که رهبری این گروه را برعهده دارد “یا علی” و “حیدر” می‌گوید و سایر افراد هم آن را تکرار می‌کنند.

هر کس که بخواهد ذوالجناح و نخل را تزئین کند باید در همان ابتدا گوسفندی را قربانی کند و خرج کسانی که قرار است در کنار ذوالجناح و یا در زیر نخل قرار بگیرند، کند.